Łazienka męska

Gdy wyszedł z Wielkiej Sali poszedł do swojej sypialni po zeszyt. Wszedł do łazienki po pewnym czasie, siadając na parapecie i przeglądając kartki. Do spotkania z Elliothem było jeszcze trochę czasu, więc spokojnie wertował kartki, czytając co nieco. W końcu jednak zbliżał się wyznaczony czas, więc wyprostował się, siadając wygodniej na parapecie. Czekał spokojnie. 

Zabrawszy ze sobą wszystkie potrzebne rzeczy, Ellioth wybiegł z dormitorium i już kilka minut później wpadł do męskiej toalety z wielkim hukiem, ale liczyło się to, że zdążył na ostatnią minutę! W biegu wrzucił podręcznik do umywalki, która była po drodze i zaczął rozpinać rozporek, gdyż... pisuar nawoływał go uparcie. Kiedy już załatwił swoje potrzeby i dokładnie umył ręce, uśmiechnął się do Cordiena.
- Przepraszam za to, ale musiałem - uśmiechnął się nieśmiało - Od czego dzisiaj zaczynamy?

Odwrócił wzrok, gdy ten zaczął rozpinać rozporek. No przecież się patrzył nie będzie. Dopiero gdy się odezwał, zwrócił ku niemu swoje duże oczy, lekko się uśmiechając. Wyjął różdżkę i machnął nią, zamykając z trzaskiem drzwi po czym zabrał od niego książkę od zielarstwa, nie mówiąc ani słowa. Zaśmiał się cicho.

- Zioła lecznicze, według pierwszego rozdziału. - Odezwał się w końcu. - Ale najpierw... - Wyjął stary, trochę podniszczony zeszyt od eliksirów. 

- To zeszyt w którym moja babcia spisywała wszystkie ważne informacje. Bez tego zeszytu bym nie miał W. - Podał mu. - Pomoże Ci. Ja już to znam na pamięć. Wiesz, tam jest wiele informacji i zamienników. Jak nie wiesz co dodać do trucizny, są pospolite rośliny które w połączeniu ze sobą stanowią najgorsze trucizny. Jak nie wiesz jak zrobić odtrutkę, w większości przypadków wystarczy bezoar. Takie podstawowe informacje pomagające stworzyć co trzeba. Służy mi od pierwszego roku i ani razu nie miałem niższej oceny niż W. - Uśmiechnął się wesoło i usiadł na ziemi przeglądając z uwagą działy w jego podręczniku. 

- No to zioła lecznicze. Masz jakieś pojęcie, czy aż tak źle jest? - Spytał z uśmiechem. - Mandragory, były na trzecim roku, albo drugim, ale są tutaj wspomniane. Potrafią powrócić do zdrowia osobę spetryfikowaną. Powinieneś to kojarzyć chociażby z ataków potwora Slytherina. Ale takie pospolite ziółka jak aloes, albo anyż... 

Niepewnie wyciągnął dłoń po zeszyt, a następnie zaczął dokładnie oglądać go ze wszystkich stron. Jak na stary stos kartek wyglądał na cenny i przydatny, a przynajmniej dla uczniów.
- Jesteś pewien, że mogę to wziąć? - spytał, unosząc jedną brew ku górze, ale w końcu postanowił o nic więcej nie pytać i schować przedmiot do torby. Na pewno nie omieszka do niego zajrzeć w sypialni.
- Zioła lecznicze...? - Podrapał się po tym pustym łbie, ale nagle sobie przypomniał. - Tak, wiem o co mniej więcej chodzi. Mandragory pamiętam bardzo dobrze, ich wrzasków nie da się zapomnieć, szczególnie jak nie umie się dobrze ochronić uszu. A rok temu podobno jeden Malfoy wrzucił jakiemuś Puchonowi tę roślinkę do gaci.
Parsknął śmiechem, ale szybko się opamiętał i zajrzał Cordienowi przez ramię do jego podręcznika.